ZOO Wrocław jest najstarszą tego typu placówką na ziemiach polskich. Został otwarty 10 lipca 1865 roku. Ogród powstał z inicjatywy wrocławskich urzędników, profesorów uniwersyteckich oraz osób prywatnych. W związku z brakiem dotacji państwowych wybudowany ze składek mieszkańców oraz sprzedaży akcji na ten cel. Miasto przekazało bezpłatnie teren na tę inwestycję. Początkowo ogród zoologiczny posiadał 189 zwierząt, z których większość była przekazana bezpłatnie na rzecz ZOO przez mieszkańców Śląska.
Ówczesny ogród liczył tylko 9 hektarów powierzchni. Pierwszy słoń przybył do Wrocławia z Londynu zakupiony ze środków pochodzących z loterii fantowej za kwotę 700 funtów. W 1934 roku pojawił się w zoo jedyny w Europie, a jeden z nielicznych na świecie manat. W latach 1921 – 1927 w związku z kryzysami gospodarczymi, które trawiły Europę po zakończeniu I wojny światowej ogród zoologiczny został zamknięty a prawie 90 procent zwierząt zdechło.
ZOO Wrocław – Afrykarium
Ogromny rozwój ZOO Wrocław nastąpił w latach 1937 – 1939, kiedy rozbudowano wybiegi i baseny dla zwierząt, których liczba w tym czasie wzrosła do prawie dwóch tysięcy sztuk. Podczas II wojny światowej wrocławski ogród, podobnie jak samo miasto był uważany za jedno z bezpieczniejszych miast niemieckich, dlatego inne ogrody oddawały tu swoje zwierzęta. Niestety nie był to dobry pomysł. Większość zwierząt została zabita przez obrońców Festung Breslau, podczas oblężenia miasta pomiędzy marcem a majem roku 1945.
Po zakończeniu wojny ogród otwarto ponownie w roku 1948 w ramach Wystawy Ziem Odzyskanych. W latach 50-tych wybudowano akwaria, w ZOO Wrocław zamieszkały orangutany, nosorożce, żyrafy. W latach 70-tych XX wieku placówka miała już powierzchnię 30 hektarów, zamieszkiwało w nim ponad pół tysiąca gatunków1) zwierząt. W roku 2014 otwarto Afrykarium, a liczba zwiedzających wrocławskie ZOO w 2015 to około miliona dziewięćset tysięcy osób.
ZOO Wrocław
Pod koniec XIX wieku ogromną atrakcją ogrodu zoologicznego były pokazy „ludów egzotycznych”. W tamtym czasie w wielu miastach Europy organizowano takie „atrakcje” pokazując przede wszystkim mieszkańców kolonii państw europejskich; w Anglii nazywano je „ludzkim ZOO”. Najwięcej osób – pomad czterdzieści tysięcy jednego dnia – przyszło zobaczyć Tunezyjczyków w lipcu 1904 roku. Takie pokazy trwały kilka dni, podczas których mieszkańcy Wrocławia mogli zobaczyć jak ludzie z innych kontynentów żyją, ubierają się, jakie były ich rozrywki oraz rytuały.